Door René Zuil

Afgelopen zaterdag toog Leeuwarden 1 met veel nocht en nog meer wille naar Hijum om daar tegen de plaatstelijke korfballers van MN en W te gaan korfballen. Het pittoreske Hijum, dat we niet kennen van onze sympathieke minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid,tevens vicepremier, Eddy van Hijum, die dan wel zo heet maar niet geboren is in het prachtige dorpje maar er wellicht ooit wel eens doorheen gewandeld is waarbij de toevallig op dat moment haar hond uitlatende vrouw tegen haar man zei: ‘He, daar Hijum!’ Waarop Eddy gevat reageerde met: ‘Van Hijum’, waarna de man tegen zijn vrouw zei: ‘Niet waar, hij liegt, geboren te Delft, opgegroeid in Woudsend. Zie je, je kunt die politici tegenwoordig niet meer vertrouwen, ik stem de volgende keer niet weer NSC.

Nee, zonder gekheid, het klein dorpje Hijum aan de Hijummervaart kennen we eigenlijk alleen van het werkelijk schitterende kerkje uit de 12e eeuw met daarnaast het kaatsveld en er tegenover het prachtig gelegen korfbalveld.

De verwachtingen waren dus hooggespannen en het vooruitzicht van een zinderende kampioenswedstrijd met veel doelpunten had zelfs een grote groep enthousiaste supporters uit Leeuwarden doen besluiten de reis naar het mooie Hijum te ondernemen.

Na te zijn omgekleed in de ietwat krappe kleedkamers achter het dorpshuis (met de toepasselijke en (SPOILERALERT*) voorspellende naam voor KvL ‘De Kampioen’ ) die alleen konden worden bereikt na eerst de gehele historie van het in 1948 opgerichte Mei Nocht en Wille in foto’s te hebben aanschouwd ,kon de wedstrijd onder niet al te beste weersomstandigheden beginnen.

Leeuwarden begon ietwat stroef aan de wedstrijd en kon moeilijk tot scoren komen waardoor MN en W na 10 minuten brutaal de leiding nam, 4-2. Het gladde veld of de verkeerde schoenen werkten niet mee in het voordeel van de blauw-gelen. Leeuwarden moest het eerste kwartier in de achtervolging. MN en W scoorde in deze fase veelal hun doelpunten via afstanders, 5-3. Hierna was het Leeuwarden die meer grip kreeg op het veld, het spel en zette via doelpunten van Ilona, Lars, Marije en Arjen de achterstand om in een voorsprong, 5-7. Wederom een rake afstander van de thuisclub betekende het laatste wapenfeit in de eerste helft van de oranjehemden, 6-7. Twee laatste wapenfeiten aan de kant van Leeuwarden zorgden voor een 6-9 ruststand.

Onder het genot van een lauw bakkie thee werden de punten besproken waar nog meer winst mee te behalen viel. Met dat in het achterhoofd gingen we met vol vertrouwen de 2e helft in.

Het duurde even voordat het eerste doelpunt in deze 2e helft viel. Wederom een rake afstander van de thuisclub zorgde na 6 minuten voor de aansluiting, 7-9. Tweemaal kon de uitploeg nog uitlopen tot een verschil van vier, 9-13. Met nog 12 minuten op de klok was het voor Leeuwarden een kwestie van meescoren en de wedstrijd rustig uit te spelen. Echter een doelpuntloze fase van 10 minuten aan de kant van Leeuwarden bracht MN en W weer terug in de wedstrijd. Men naderde de uitploeg tot op 1 punt, 12-13. Een belangrijk doelpuntje dmv een strafworp zorgde weer voor voor wat lucht, 12-14. Een rommelige eindfase volgde, mede doordat de scheidsrechter wat onbegrijpelijke beslissingen nam. Dit pakte voor MN en W goed uit en profiteerde van deze warrige momenten. Via een treffer in de laatste seconden van de wedstrijd bepaalde zij uiteindelijk de eindstand op 14-14.

Hiermee is het 2e kampioenschap een feit! en pakt de selectie van Leeuwarden dit seizoen de ‘Dubbel’. Zowel in de zaal als op het veld gaat KvL volgend seizoen in de 2e klasse spelen, een niveau waar KvL zeker hoort! Een prestatie waar we met z’n allen trots op kunnen zijn!

A.s. zaterdag staan de laatste thuiswedstrijden op het programma waarbij nog gezegd moet worden dat Leeuwarden 2 aanstaande dinsdag het kampioenschap ook kan binnenhalen!