Door Mirka, moeder Daniël

De Sint was nog ver op zee
toen KVL tegen Oerterp speelde, oh wee!
Geen goals vielen eerst, het was even raar,
maar al snel klonk het 3-0 al daar.
Toen het voor de rust 5-8 werd
Een achterstand, een bittere smaak, geen pret.
Maar de rust deed wonderen we stonden weer bij
7-8 een sprankje hoop, een glimp, oh zo blij.
Maar de nederlaag groeide als een schaduw groot
Van 7-8 naar 7-19, een harde stoot.
En toen waren er strafschoppen, een lichtpunt klein
Een troostprijs, verdiend, voor het team, oh zo fijn.
Ondanks de verliespartij, klonk het applaus
Voor de inzet, het spel, voor het korfbalhuis.